Comfort en weerstand

De laatste jaren hebben we het steeds vaker over gezondheid. Dat is op zich goed nieuws maar toch neemt het aantal gezonde jaren nog steeds af en zijn we meer en vaker chronisch ziek. Dat is op z’n minst opmerkelijk te noemen. Maar vragen we ons eigenlijk wel af hoe dit komt? Zijn we wel zo gezond bezig of praten we er alleen maar over?
We leven in een wereld waar comfort voor ons steeds belangrijker wordt. We doen nou eenmaal niet graag wat ons energie kost. Maar juist dit gedrag belemmert onze gezondheid en vitaliteit.
Even een paar voorbeelden.

• De E bike. Dit vermindert onze spierkracht, dus onze weerstand.
• Als het kan pakken we de lift of de roltrap. Vermindert dus spierkracht.
• Het liefst voor alles een afstandbediening.
• In de winter altijd 20 graden d.m.v. verwarming en in de zomer door airco, met andere woorden we kunnen niet meer tegen kou en hitte. Dit vermindert onze weerstand.
• Ieder uur van de dag is er eten voorradig. En vaak niet eens voedsel maar vulstof. Dit is de meest zware belasting voor ons immuunsysteem.
• Langdurig gebruik van ons mobiel. Dit overprikkelt ons brein.

En zo kunnen we nog even doorgaan.
Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat dit allemaal niet meer zou mogen. We leven nou eenmaal in een tijd waarin dit is ingeburgerd. Wat ik ermee wil zeggen is dat als we alleen maar voor comfort kiezen we het onze gezondheid behoorlijk lastig maken.
Dus sport of beweeg met regelmaat. Eet af en toe eens wat minder en gezonder. Pak ook eens vaker een trap. Doe eens boodschappen met de fiets. Accepteer soms ook kou en hitte. Daag je brein eens uit door bv dingen te gaan leren en leg je mobiel ook eens wat vaker opzij. Zo kunnen we comfort ook best een plek geven in ons leven, maar denk ook aan je weerstand. Een sterke weerstand maakt ons nou eenmaal weerbaarder tegen ziektes.

Jan van den Beukel

02-04-2023

(Chronische) pijnklachten

Veel mensen kampen met pijnklachten. Soms kort maar vaak langdurig. Het eerste wat de mensen dan doen is een afspraak maken bij de huisarts. Vaak worden er dan pijnstillers of ontstekingsremmers voorgeschreven. Helaas heeft de huisarts niet de tijd om uitgebreid uit te vragen wat de onderliggende oorzaak zou kunnen zijn dus de route met pijnstillers is vaak de makkelijkste. Bij een klein percentage helpt dit soms ook en blijft de pijn ook weg. Maar bij veel mensen zal het de klacht alleen maar versterken. Die pijn vertelt ons iets. Het is de natuurlijke handrem. We moeten daarom altijd uitzoeken waarom er pijn aanwezig is. Als het om fysieke pijnklachten gaat dan weten we dat dit altijd signalen uit ons bindweefsel zijn. Het zegt dat er schade is of dat er schade dreigt te ontstaan als we doorgaan. In deze gevallen is het voorschrijven van pijnstillers dan niet de juiste oplossing. Het is bijna altijd een disbalans tussen de belasting en belastbaarheid. En deze disbalans moet eerst hersteld worden. Dit vraagt ook een actieve rol van de cliënt/patiënt. We danken ons herstel altijd graag aan de arts of therapeut, maar herstel kan alleen maar uit onszelf komen. Artsen en therapeuten kunnen wel iemand weer op het juiste spoor zetten. Hierdoor lijkt het of het herstel sneller gaat, maar eigenlijk volgt het dan weer de normale fysiologische weg. Informatie geven en adviseren is eigenlijk de belangrijkste rol van de arts of therapeut. Daarnaast zijn er altijd wel een aantal toepasbare interventies om toe te passen. Dit is dan om herstel belemmerende factoren weg te nemen. Zo kan je met de juiste kennis en de wil van je cliënt om actief deel te nemen aan zijn/haar herstel pijnklachten weer herstellen en in de toekomst voorkomen. En heel vaak hoeft het allemaal niet zo ingewikkeld te zijn. Het is meestal onze eigen perceptie of onze omgeving die invloed hebben op de mate van pijn. Als voorbeeld: 1 op de 3 mensen heeft een hernia. De meeste voelen daar niets van. Tot het moment dat we het zouden weten. Binnen een week ervaren ze dan ineens wel pijnklachten. En zo zijn er mensen met gradatie 4 artrose zonder noemenswaardige klachten terwijl iemand met gradatie 1 niet meer van de bank af komt. Het is hoe we er mee omgaan en wat we zelf bereid zijn om eraan te doen.  Met een beetje hulp van de arts of therapeut.

Jan van den Beukel

03-03-2023

Burn-out

De laatste tijd zien we steeds meer burn-out klachten. Zo’n 1 op de 6 werknemers kampen met burn-out klachten en dit wordt steeds meer. Ondanks alle inspanningen die we doen wordt het niet minder. Dat is dan gek toch? Of benaderen we een burn-out misschien verkeerd? 
Ik zag vorige week een bericht van het CBS dat ze de term burn-out veranderen in psychische vermoeidheid. Pfff dacht ik toen. Dan wordt het dus nog erger. We moeten ons wel de vraag stellen of burn-out altijd psychisch is. Meestal niet. Het is vooral een fysiek probleem. Het is het lichaam wat op de rem trapt. En het lichaam heeft altijd gelijk. 
Begrijp me niet verkeerd maar bij heel veel mensen is het niet psychisch, maar wel een probleem. Het verdient mijn inziens een andere aanpak. We moeten snappen wat onze stress as, vooral de HHB as doet. De HHB as is de Hypothalamus-Hypofyse-Bijnier as. Deze komt in actie zodra er stress is. Het volgt een aantal stappen die vooral belangrijk zijn in een echte stresssituaties. Maar is bijvoorbeeld werkdruk echte stress?  Denk het niet. We zullen als behandelaars anders naar stress moeten kijken om zodoende mensen sneller van hun burn-out klachten af te helpen. Want de meeste symptomen behorende bij een burn-out zien we ook terug als symptoom bij verkeerde ademhaling, slaapproblemen en immuun problemen. Dus als we met die drie aan de slag gaan dan zul je zien dat burn-out klachten snel minder worden. Want waarom heeft iemand met een hoge werkdruk een burn-out terwijl zijn collega die precies het zelfde doet nergens last van heeft? Hier moeten we de komende tijd over na gaan denken en mee aan de slag gaan. Dan kunnen we heel veel burn-out klachten snel laten verminderen.

Jan van den Beukel
Voel je fit Westland

02-02-2023

Gezondheid

In de vorige nieuwsbrief schreef ik al dat gezondheid een steeds breder besproken onderwerp is. De corona tijd die inmiddels gelukkig achter ons ligt heeft dat natuurlijk ook versterkt. Hoewel vatbaarheid voor ziekte niet in alle gevallen is te voorkomen is toch het besef door gedrongen dat gezondheid belangrijk is. En als het om gezondheid gaat dan gaat het om fysieke gezondheid maar vooral ook mentale gezondheid. Deze twee kunnen we gewoonweg niet los van elkaar zien en als therapeut moet je ook altijd naar beide kijken. Nu is het helaas zo dat veel reguliere artsen alleen naar de klacht op zich kijken en vaak niet naar het gehele plaatje. Want hoe komt het nou dat we ziek worden. Of hoe komt het nou dat ik altijd last van mijn darmen heb. En waarom heb ik nu zo vaak eczeem. Ik smeer van alles.  Hoe komt het nou dat mijn knie of rug of wat anders nu zo’n pijn doet. Ik heb niets geks gedaan. Het is er zomaar ingeslopen. Dit vraagt een brede kijk. Je moet dat weten wat er speelt in het leven van de persoon die voor je zit. Pas dan kan je behandelen of adviezen geven waar jou cliënt mee vooruit kan.

Maar hoe gaan we nu samenwerken met reguliere artsen. Vaak worden alternatieve therapeuten gezien als kwakzalvers. En soms klopt dat ook wel. Maar net zo goed zitten er tussen artsen en therapeuten ook koekenbakkers. Ik hoor in mijn praktijk af en toe dingen die een arts roept wat kant nog wal raakt. Het wordt tijd om met z’n allen de schouders eronder te zetten en te gaan samenwerken met elkaar. Ook wij als alternatieve therapeuten moeten ons continu blijven ontwikkelen en doorleren. En zo kunnen we vol vertrouwen de toekomst in. Binnen 3 generaties zoveel mogelijk mensen klachtenvrij. Het kan. Mits we gaan samenwerken.

Jan van den Beukel

Voel je fit Westland

02-01-2023